niedziela, 21 grudnia 2014

Nad głowami anioł leci....

..... od tej pory komuś w życiu będzie znacznie lepiej :)

Mam nadzieję :)


 Jeden śpiewa ochrypniętym falesecikiem, ale za to z pełnym poświęceniem,


drugi pogwizduje,

a trzeci dmie w saksofonik. 


Anioły zwykle stróżuja w pojedynkę, ale czasem zdarza się, że potrzebują wymienić spostrzeżenia albo nabrać dystansu :) Wtedy spotykają się na ploteczkach jak te wyżej: przysiadły na brzegu pieca, który tchnął w nie ducha i gadają ( ta rozmowa dotyczyła .... czekolady i jej wpływu na nośność skrzydeł po spożyciu większej ilości :DDDDD).

Anioły intymnie przyłapywał aparatem mój Mąż, a całej piosenki Raz Dwa Trzy możecie posłuchać tutaj - jest bardzo piękna.


czwartek, 18 grudnia 2014

Laaaaaato z żabami odchodzi..........



Pamiętacie tę piosenkę?

Wprawdzie lato w niej nie odchodziło z żabami tylko z ptakami, ale jakoś ładniej mi brzmią żaby jednak :DDDDD

A tutaj o tym jak kończy się lato dla żab :)


środa, 17 grudnia 2014

Anielska elita

Uklepałam z błotka anioły.

Jeden poleciał do Dobrych Ludzi, a jeden mieszka z nami. I taka piosenka mi się przypomniała:

Do serrrrrrrrrrrca przytul psa,







Weź na kolana kooooota,........


No to sobie aniołowie wzięli pod rozwagę to wezwanie i przytulają do anielskich serc psy, i trzymają na anielskich kolankach koty :DDDDDD

A ja pod lupą mam pchłę, bo przecież pchła to też istota, a za oknem rośnie mi bluszcz :DDDDD

Nie ma to jak nasiąkać dobrymi piosenkami w dzieciństwie :DDDDD

Polecam - do posłuchania tutaj.

wtorek, 16 grudnia 2014

Książki pod choinkę

Jak byłam mała, to pod choinką znajdowałam książki. Inne prezenty też, ale najfajniejsze były ksiązki.

Pamiętam też swoje pierwsze „Muminki”. Nie znalazłam ich pod choinką, ale doskonale pamiętam w jakich okolicznościach weszłam w posiadanie pierwszej ksiązki.

Wracaliśmy z Tatą z przedszkola. Tramwaje były wtedy zielone i brzęczące, a kasowniki miały sympatyczną „wajhę” do ciągnięcia. Ojciec posadził mnie na takiej skrzyni, w której zamknięte były elektryczne wątpia pojazdu i, z czeluści pracowej teczki, wyciągnął malutką książeczkę w twardych okładkach. 

To była „Dolina Muminków”. 

Jakiś czas wcześniej Tata odkrył, że umiem sama czytać (i to całkiem nieźle). Umiałam już dużo, dużo wcześniej, ale się do tego nie przyznawałam i wyszło to na jaw znacznie później. A nie odkrywałam się z tą umiejętnością, bo Tata był i jest znakomitym „czytaczem” (a jego interpretacja „Porwania Baltazara Gąbki” i „Wyprawy profesora Gąbki” biła na głowę wszystko co oglądałam w telewizji) i bałam się, że nie zechce mi czytać już bajek :DDDDDD

No, ale się wydało przypadkiem i Tata kupił mi „Muminki” żebym czytała sama ( i tak mi potem je czytał, bo błagałam :))))))

Później znajdowałam „Muminki” pod choinką :) Tak wyglądają dzisiaj:



To te po prawej, ale chyba nie muszę tego tłumaczyć ;))))) I są moje najukochańsze ze wszystkich. 

A teraz mogę sobie włożyć pod choinkę kolejne „Muminki” chociaż tomy będą się powtarzać. Za to okładki do nich są moje własne. Najwłaśniejsze. Zrobione własnymi rękami :DDDDDDDD





poniedziałek, 15 grudnia 2014

Reaktywacja :D

Padłam. 

Ale powstałam :DDDDDDDD I teraz marzę, że zaraz będą wakacje :DDDDDD

Nie dlatego, że jakoś strasznie ich potrzebuję, ale do wakacji zawsze tęsknie............ :DDDDD 




I poprawiam się Anno i Elżbieto: kolejny odcinek żabi gotowy - można oglądać :)))))

Smacznego :DDDDDD


czwartek, 11 grudnia 2014

Poległam

Aniu W.  - wybacz - dziś "Żab" nie będzie - poległam chwilowo. Przywlokłam przed komputer swój smętny zewłok, ale nie miałam siły na żaby: migrena mnie pokonała, choć nie do szczętu. Poprawię się i w poniedziałek dostaniesz nowy odcinek :)


poniedziałek, 8 grudnia 2014

Odcinek szósty - krótki :DDDDD

czyli strrrrrrraszny film :DDDDDDD

Czasem bywa romantycznie jak na załączonym obrazku.



Ale kiedy jedni śpiewają inni .............. czyhają i o tym w kolejnym żabim odcinku :)


piątek, 28 listopada 2014

Heeeerbaty.........

Koniecznie. 

Idę stąd. Zaparzę sobie całe wiadro mocnej, pachnącej, czarnej herbaty. Najlepiej Earl Grey. Bo lubię :D
A z dzikiego pragnienia herbaty urodziła się..... cykada :DDDDDDD


poniedziałek, 24 listopada 2014

„Ż" jak żaby :DDD

Czyli odcinek drugi  „Opowiem ci, mamo, co robią żaby”,w którym mowa o żabich zwyczajach godowych :D 


Dwa razy w tygodniu, w poniedziałki i czwartki, będę Wam opowiadać o żabim (i nie tylko) życiu :D Miłego oglądania :D

Tak sobie myślę, że ludzkie zwyczaje godowe wcale nie różnią się tak strasznie od żabich: u nas też (czasem) samczyki śpiewają dla samiczek, i też się dla nich nadymają do wypęku :DDDDD Bywa nawet, że zakładają stroje godowe w piewszej fazie zalotów :DDDDDDD 

środa, 19 listopada 2014

Kooperatywa :DDDD

O, taki film pomogli mi zrobić dwaj panowie: mój mąż - Jerzy i Tomek Ogrodowczyk. Jerzy robi fantastyczne zdjęcia i świetne diaporamy i mam nadzieję, że pewnego dnia zacznie je pokazywać. Tomek także fotografuje, robi znakomite filmy przyrodnicze, a płyt z jego nagraniami słuchamy ze Świnką na okrągło :D

Książkę o której i którą opowiadam wydała Nasza Księgarnia i można ją od dziś kupić. A za moment będzie mieć dodatek: Żabawny blok rysunkowy :DDDDDDD 

Jeśli chcecie, to zapraszam do oglądania :D Dziś odcinek pierwszy.














Acha, jeśli klikniecie na film szybko dwa razy, to rozciągnie się na pełen ekran :D

wtorek, 18 listopada 2014

Wynurzam

Mentalnie wynurzam się :DDDDDD Jak żaba z bajora :DDDDDD

TUTAJ można kliknąć jeśli ktoś chce doświadczyć efektów tego wynurzania :DDDDDDD


czwartek, 6 listopada 2014

Znowu piłam herbatę.............

Jakoś tak na mnie dziwnie, insektotwórczo działa :DDDDDDD


A w kieszeniach ciągle mam pełno calkiem ładnego śmiecia i jakoś ciągle go tam dokładam. Już teraz wiem dlaczego Mama kazała mi samej prać sobie kurtki :DDDDDDD

wtorek, 4 listopada 2014

Skutki picia herbaty

Zrobiłam sobie przerwę. Na herbatę.

Idąc z parującym kubkiem, rzuciłam okiem na wieszak................ Zgroza! Wygląda dokładnie tak samo, jak kiedyś wyglądał wieszak w domu moich Rodziców: gigantyczna pryzma kurtek, kurteczek, płaszczy, polarów, szali, kominów, czapek i beretów. Czasem mam wrażenie, że jedyne co sprawia, że cały ten nabój nie runie, to skutek jakiejś autochtonicznej siły grawitacji: ten straszliwy kłąb okryć wszelkiego typu zaczyna żyć własnym życiem (któregoś dnia zacznie sam pełzać). 

Uznałam, że upranie kurtek „terenowych” (czyli tych, w których łazi się po krzakach z aparatem) zmniejszy nieco zagrożenie i w pocie czoła wywlokłam wspomniane - brudne, zabłocone i, niestety, z pełnymi kieszeniami skarbów. Włożenie ręki do kurtki „terenowej” wymaga hartu ducha, odwagi i ostrożności :DDDDDD Na szczęście tym razem heroizm nie był konieczny: nie biegałam z wrzaskiem, machając rękami i nie wzdrygałam się z obrzydzeniem. Zawartość kieszeni okazała się niegroźna :DDDDDD

I zapomniawszy o kurtkach i pralce, przy herbacie, spożytkowałam kieszeniowe znaleziska :DDDDDD



czwartek, 30 października 2014

Grzebnęłam raciczką

.... i znalazłam zdjęcia z wakacji.

Dawno, dawno temu, pojechaliśmy na Hvar - cudowną wyspę pachnącą lawendą wzdłuż i wszerz. Mieszkaliśmy przez kilka dni na polu namiotowym nad maleńką zatoczką. Czasem spokój mąciły straszliwe statki wycieczkowe. Poza tym rozbrzmiewały tylko pokrzykiwania dzieci, moczących się wodzie od rana do wieczora, nawoływania matek do posiłków, których porami nikt się szczególnie przejmował i szaleńcze ćwierkanie cykad.

Wakacje marzeń. Raj, prawie, na ziemi. A tuż obok, za wałem szaleńczej masy kłujących krzaków, całkiem inne miejsce. Storturowane wiatrem i uderzeniami fal: jakby morze się wściekło na małą bezbronną wysepkę i targało ją bezlitośnie w ataku szału.

Poskręcane, wypłowiałe od słońca rośliny, kawałki pni, przegniłe i udające skały i skały udające korę karłowych dębów i gałęzie porozrzucane i pobielałe jak kości - chciałabym znowu tam pojechać.












Jak widać wyspa nie daje się morzu - i tak malutkie, twarde roślinki wystawiają pędy wszędzie gdzie tylko się da.

Errata: wcześniej już puisałam o tym mejscu tutaj.

środa, 29 października 2014

Spacer

Siedzę przed kompem i znowu nadrabiam zaległości. I tęsknię żeby wyjść gdzieś i połazić. 

E tam - skończę robotę, to sobie gdzie pójdę :) 

Tęskno mi się zrobiło, bo przypadkiem weszłam do katalogu ze zdjęciami sprzed kilku tygodni, ze świetnego pleneru. Umarł mi aparat i Szanowny Małżonek użyczył swego, ale jeszcze go nie oswoiłam i brakuje mi obiektywu: jednym słowem nienajlepsze te zdjęcia, ale i tak mnie cieszą :) Łaziłam sobie, nogi zamoczyłam, zaziębiłam się trochę, ale w bagna mają nieodparty urok - warto było.

Tak płonie bagno :DDDDD














Wiecie, nawet odechciało mi się odlatywać do ciepłych krajów. A może by tak polecieć gdzie w góry? Albo przynajmniej na ten spacer? Hm............... :DDDDDD

środa, 22 października 2014

Jesienią trzeba zajrzeć do Krakowa....

gdy kwitną arrasy u kwiaciarek,
a święci mistrza Wita mają włosy
złotymi bajglami przewiązane
i kupić anioła drewnianego
i trzymać go za skrzydła, by nie uciekł
z obłokiem gołębi gdzieś pod niebo.
Zagubić się wśród ulic i zaułków.

I pewnie znowu zabraknie mi czasu na wszystko..... Ale i tak będzie świetnie!
Zobaczę Przyjaciół i znajomych. Będziemy gadać bez końca, a B. wyjmie ze swojej czarodziejskiej spiżarni najlepsze na świecie marynowane gruszki i rydze.......... I będę mogła je SAMA CAŁE zjeść :DDDDDDD

Lubię jeździć do Krakowa z jeszcze innego powodu. Z tego samego powodu wracam stamtąd zawsze obładowana jak juczny osioł i z rękami jak gibbon :DDDDDD Jadę na Targi Książki!!!!!!!!

W zeszłym roku, dopadłyśmy z B. cudowny album Sebastiao Salgado: Genesis. Obie kupiłyśmy po ciężkim straszliwie tomiszczu (waży chyba ze 6 kilo?), a potem, w drodze do domu, zastanawiałyśmy się co nam przyszło do głowy? Trzeba było kupić album  w sieci :DDDDDDD

Ale to zawsze tak jest: Veni Vidi Vici :DDDDD  A właściwie Veni Vidi Emi - czyli przybyłem, zobaczyłem, kupiłem :DDDDDDDDDD No, po prostu - nie mogę się powstrzymać kiedy dookoła tyyyyle książek :DDDDDD Ciekawe z czym wrócę w tym roku? Pewnie z czymś ciężkim :DDDDD

A poza tym mocno trzymajcie za mnie kciuki: od kilku dni mam swój własny, śliczny, pachnący i prawie dziewiczy (trochę tylko wyoglądany) egzemplarz „Opowiem ci, mamo, co robią żaby”!!!!! I cieszę się okropecznie!

Tak wygląda:




A w Krakowie będę w tę sobotę, na Targach, o 17.00. I wiecie co? Przyjdźcie, odwiedźcie mnie, i Marcina Brykczyńskiego, i jeszcze Daniela de Latour, i zawsze usmiechniętą i wesołą  Ewę Kozyrę-Pawlak i Martę Kurczewską :) Będziemy na stoisku Naszej Księgarni - D37. Będzie fajnie :DDDDDDD

p.s.: Wybaczcie te fatalne zdjęcia - aparat mi umarł.............. Musiałam zrobić komórką. Dobrze jednak mieć komórkę :DDDDDD

środa, 10 września 2014

Muszę napisać!

... bo pęknę!

Dziś przyszło!

Było w skrzynce na listy: w białej kopercie, nowiutkie i pięknie pachnące farbą drukarską :) Przyjechało ze strasznie daleka, bo z prawie drugiej stony globu - z Seulu :DDDD

Tutaj ze „starszą siostrą” :D




Tak sobie patrzę i myślę, że z koreańskimi znaczkami wygląda jakoś tak....... bardziej mrówczo? :DDDDDDDD

piątek, 27 czerwca 2014

Mam pracowstręt

Z przepracowania.

Straszny. Nie wstaję od stołu, a łyżeczkę chwytam jak ołówek. Normalnie czuję jak robi mi się płaski zadek :DDDDDD Za chwilę przeleje się przez krawędź krzesła i spłynie na podłogę :DDDDD A moje plecy zrosną się z oparciem i wtedy moje DNA poplącze się z DNA drewna, zapuszczę korzenie i porosnę mchem, a na wiosnę zakwitnę :DDDDD W głowie będą mi szumieć pszczoły i inne robale :DDDDDDD

Trudno: się chorowało, to teraz trzeba nadrobić zaległości. Tyle, że wczoraj już nie dałam rady. Wsiadłam na rower i pojechałam posłuchać jak chleb rośnie.

Duuuuuużo chleba rośnie niedaleko. Czasem ten chleb ma kwiaty we włosach :DDDDD

I dzika marchew sobie rośnie na obrzeżach pól.

I od dziś są wakacje :DDDDDD
Czyli ja będę mogła spokojnie pracować, bo zawiążę Najmłodszej Śwince walizkę na sznurek, kopnę w zadek i wyślę w świat :DDDD Obie zażyjemy, od siebie nawzajem, wywczasu :DDDDDD

 A teraz do roboty :DDDDDDDD