Tęsknienie

Tęsknię.

Za moją Babcią Zosią tęsknię. Bardzo.

I za Lublinem, w którym Babcia i Dziadek mieszkali, strasznie tęsknię. Jakoś udawało mi się to dotąd dławić.

Ale kilka tygodni temu dostałam od Mgiełki linka do jej zdjęć z Lublina - ślicznych. Z miejsc, które doskonale znam, bo się tam wychowałam: Brama Krakowska, Szambelanka, Podzamcze, Złota, fragmenty Lubartowskiej, przy której mieszkała Babcia.

A dziś, przez bloga Kasi, trafiłam do Oli czyli Bobe Majse i tam natknęłam się na obrazy Pana Andrzeja Rzepkowskiego, które pamiętam z galerii Pani Lucyny w bramie, w której mieszkałam. I idę sobie do Tomka - przyjaciela z Lublina, bo dłużej już mi się nie uda dławić tęsknienia.

Ten obrazek, to próbka. Do wiersza Józefa Czechowicza „Zimowe uroki”. Trochę nakłamałam, bo zza Bramy Krakowskiej nie widać wcale wieży z kogutkiem (za daleko - to prawie przy Katedrze) i jeszcze kilka innych zmyśleń tu jest (ale to wie chyba tylko Moja Mama). Całkiem po lewej jest ostatnie światełko w oknie, to okno mojej Babci. A na dachu jest jeszcze jedno maluteńkie światełko - to okienko strychu, na który chodziłam z Babcia wieszać pranie.

Pamiętam też pochody Pierwszomajowe (kiedy wywieszona przez okno darłam się do Dziadka ustrojonego w szarfę na grubym brzuchu, żeby mnie zauważył), wrzeszczące szczekaczki na ulicach, Cyganki z wiankami cebuli i patelniami. Ciągle gdzieś w głowie znajduje strzępki Lublina.

A jak już się uspokoję, to zajrzyjcie na Stołowy :)